Şahsi fikrime göre erkek çocuklarının babalarından aldığı dersler onların ileri yaşlarında çok önemli oluyor. Fakat çocukken bu ders bizim aklımıza pek düşmüyor, fark etmiyoruz. Altını üstünü düşünmeden babamıza kızıyoruz! Genelde öyle oluyor. Yani bende öyle oldu daha doğrusu... Ama o fark etme durumu var ya; işte o durum günlerce yüzümü gülümsetti. Babamın ne kadar zeki bir insan olduğunu fark ettim. Çocuk eğitimi üzerine tonlarca kitap okumuş olabilirsiniz. Bunların büyük kısmı ise sadece teoriktir. Bizim kültürel olarak kültleşmiş eğitim şeklimiz aslında bizim kültürümüzün devamını sağlıyor. Ve bu kültürel ve olayı bağlı eğitim her zaman aklımızın köşesinde bir yer ediyor. Şimdi size kendimin bu konuda olan bir anımı anlatmak istiyorum.
Eve ilk bilgisayarım alındığında çok heyecanlanmıştım. Her çocuk gibi direkt bilgisayar oyunlarına saldırdım. Oynaya oynaya bu beni sıktı. Çünkü ben işin "Oyun nasıl yapılıyor?" kısmına merak sardım. O zamanlar daha yaşım 12-13. Kendi kendime internetten programlama öğrenmeye başladım. Bilgisayarın benim söylediklerimi yapması çok hoşuma gidiyordu. Sonra babam bunu gördü. Ve o yılın yazında bana bir bilgisayar teknik servisinde çırak olarak iş ayarladı. Tabi ben hevesle gitmeye başladım. Fakat işler hiç hayal ettiğim gibi gitmiyordu. Sadece cam ve yer siliyordum. Bilgisayara uzaktan yakından dokunmuyordum bile! İşte ilk 1 ayım böyle geçti. Artık tahammülüm kalmamıştı! Gayet normal bir davranış o yaşa göre. Hiç para da kazanmamıştım zaten. Aradan 3-4 gün geçti hiç işe gitmedim. Tabi babam durumu fark etmiş. O hafta patronum beni tekrar çağırdı. "Tamam" dedi. "Sana bu işi öğreteceğim.". Tabi ben heyecandan deliriyorum. Her sabah önce yerleri sonra camları silip, arka kısımda teknik işleri öğreniyorum! Ama nasıl hevesli ve severek öğreniyorum görmeniz lazım. O hafta böyle gitti. Cumartesi günü akşam dükkanı kapatıyorken patronum cebinden bir adet 20 Tl çıkardı ve "Bunu hak ettin!" dedi. Ben koşarak eve gidiyorum. Ağzımda kocaman bir gülümseme. Büyük insanlar gibi para kazanmışım az bir şey mi? Üstelik istediklerimi de öğreniyordum. Aradan 2 yıl geçti. Ben her yazın o dükkanda çalıştım. Bir gün patronumla sohbet arasında bana olayın perde arkasını anlattı. Meğer babam her pazar günü patronuma bana haftasonu vermesi için 20 TL veriyormuş. O 20 TL sayesinde ben bir meslek öğrendim! Sadece bir çocuğu heveslendirecek 20 TL!
Bu olay sayesinde ben "Emek nedir?" bunu öğrendim. Sadece bunu da değil!. Babamın bana verdiği bu ders bana hayat hakkında genel bir ders verdi. Her şerrin içinde bir hayır olduğunu ben böyle öğrendim. Şimdi babamın yaptığı neye kızsam aklıma bu olay gelir! İşte bu yüzden babasından böyle dersler alan kişiler için baba sadece baba değil, en büyük öğretmendir. Anneleri unuttuğumu sanmayın sakın! O konuyu çok daha güzel anlatacağım. Benim bu anımı okumaya vakit ayırdığınız için çok teşekkür ederim. Eğer sizin de böyle anılarınız varsa yorumda anlatın!
Yorumlar
Yorum Gönder