Şahsi fikrime göre erkek çocuklarının babalarından aldığı dersler onların ileri yaşlarında çok önemli oluyor. Fakat çocukken bu ders bizim aklımıza pek düşmüyor, fark etmiyoruz. Altını üstünü düşünmeden babamıza kızıyoruz! Genelde öyle oluyor. Yani bende öyle oldu daha doğrusu... Ama o fark etme durumu var ya; işte o durum günlerce yüzümü gülümsetti. Babamın ne kadar zeki bir insan olduğunu fark ettim. Çocuk eğitimi üzerine tonlarca kitap okumuş olabilirsiniz. Bunların büyük kısmı ise sadece teoriktir. Bizim kültürel olarak kültleşmiş eğitim şeklimiz aslında bizim kültürümüzün devamını sağlıyor. Ve bu kültürel ve olayı bağlı eğitim her zaman aklımızın köşesinde bir yer ediyor. Şimdi size kendimin bu konuda olan bir anımı anlatmak istiyorum. Eve ilk bilgisayarım alındığında çok heyecanlanmıştım. Her çocuk gibi direkt bilgisayar oyunlarına saldırdım. Oynaya oynaya bu beni sıktı. Çünkü ben işin "Oyun nasıl yapılıyor?" kısmına merak sardım. O zamanlar daha yaşım 12-13.
Filozof kadar derin düşünmek ve büyükannem gibi basit söylemek. İşte yaptığım tam da bu!