DAL GONCAYI BİR SABAH Dal goncayı bir sabah açılmış buldum, Gül melteme bir masal deyip savruldu, Dünya'da vefasızlığa bak; on günde Bir gül yetişip, açıp, solup, kayboldu, Sen acırken bana, hiç bir günahımdan korkmam, Benle oldukça; yokuş, engebe, yoldan korkmam, Beni ak yüzle diriltirsin Tanrım, bilirim, Defterim dolsa da suçlarla, siyahtan korkmam, Hayatımızda bizim zorla alıştırıldığımız ama hiçbir işimize yaramayan o kadar çok şeyle doldu ki aklımız. Artık kendimize yerimiz kalmadı. Bu kadar yoğun ve dolu hayatlarımızda kendimiz için hiçbirşey hissedemiyoruz. Yeni bir telefon çıktı diye onun için heycanlanan insanlar olduk. Başarımız bindiğimiz arabadan veya cebimizdeki paradan ibaret oldu. Çünkü heyşeyimiz satın alındı. Merhametimiz, erdemimiz, ahlâkamız ve özgürlüğümüz. Sen bana "ben satmadım" desende sattın be kardeşim. Bu gün Tanrı'nın sana verdiği yaşama hakkı bile paranın olmasına bağlı artık. Cebinde paran yokken hiçbir dokto
Filozof kadar derin düşünmek ve büyükannem gibi basit söylemek. İşte yaptığım tam da bu!