KAKTÜSLERİ DE SULAYALIM Hepimiz biliriz değil mi kaktüsü? Hani şu dikenli ve çirkin bitki. Asla dokunamadığımız ve gözümüze çirkin görünüp pek de bir faydası olmadığı için daima bakımını aksattığımız bitki. Malum çok fazla su da beklemiyor sizden, halbuki siz ona su verseniz o da biraz güzelleşmeye çalışacak. Belki de size bir çiçek verecek gövdesinden çıkardığı. Şimdiyse bakmakta olduğunuz o bitkiden kafanızı kaldırın ve etrafınızı bir gözden geçirin. Her yer tıpkı kaktüse benzeyen dikenli insanlarla dolu. Kiminin dikenleri toplum tarafından yanlış bilinen şeyleri yapması, kimininki ise suça karışarak pislik çukuruna düşmesi. Herneyse artık bu dikenler, kaktüs misali insanlardan uzaklaştırıyor biz kendini çok beğenmiş insanları. Halbuki yeterince ilgilenilse çiçek açacak belki bu insanlar. Ama kimsenin durup birbiriyle ilgilenmeye vakti yok; hatta kimsenin kendiyle ilgilenmeye bile vakti kalmadı. Peki ne yapıyor bu insanlar bunca vakti? Ben söyleyeyim size; asla ilgil
Filozof kadar derin düşünmek ve büyükannem gibi basit söylemek. İşte yaptığım tam da bu!