Bi Ton Mavi

İYİLİK NE İÇİN YAPILIR?    İyilik, sözlükte "karşılık beklenmeden yapılan yardım" olarak geçiyor. Sonuçta düşen birini kaldırmak için soru sormayız. Yada bayılmış biri için yanından geçip gitmek ne kadar doğru.   İyilik anlayışımız büyük olaylarlar çerçevesinde gerçekleşmemeli, en küçük şekilde birine faydamızın dokunması "iyilik" yapmak için fazlasıyla yeterlidir. İyilik, sadece insan için yapılmaz. Canlı olan her varlık için yapılmalı.   Doğa'nın bize yaptığı iyiliklere dikkat ettiniz mi hiç? Bize her gün meyve, sebze ve oksijen vermesi bize yaptığı iyiliklerden sadece birkaçı. Bu iyiliklerine karşın doğayı kirletmeye halen devam ediyoruz. Bizimde artık ona iyilik yapma sıramız gelmedi mi? Çoktan geldi!    Peki siz ne için iyilik yaparsınız? Dünya üzerindeki çoğu din yapılan iyiliğe karşı bir ödül vaad eder. Bu bazen Cennet bazen de Sevap adı altında çıkar karşımıza. Sizde bunun için mi yapıyorsunuz? O zaman size tekrar sayfanın başına dönüp iyiliğin ta

MUTLULUK  NEDİR? Bence hayattan beklentilerimizin karşılanması sonucu oluşan tatmin duygularının getirdiği durumdur mutluluk. Hayattan beklentilerimiz ve ona bakış açımız mutluluğumuzu etkili bir biçimde etkiliyor.                                          NEDEN MUTLU OLAMIYORUZ? Bu sorunu basitçe  3  adımda ele alacağız. 1)YANLIŞ ŞEYLERE DEĞER VERİYORUZ! Mutlu yaşamak istiyorsanız hayatınızı olaylara ve kişilere değil bir amaca bağlayın. Demiş Einstein. Bizler hayatımıza bir hedef koysak ve amacımıza bağlansak da amacımıza yürüdüğümüz yolda insanların söyledikleri ve bize karşı takındıkları tavırları ile çok fazla ilgileniyoruz. Bunlarla ilgilenirken amacımızdan sapıyoruz ve hayata karşı beklentilerimiz karşılanmamış oluyor. 2)SABIRSIZ TIRTIL UÇAMAZ! Amacımıza ilerlerken eleştirilerden ve aşağılanmaktan sıkıldığımız için hemen beklentilerimizin karşılığını almak istiyoruz. Bu olmadığında hemen sabırsızlanıyoruz. Ve koyduğumuz hedefi listemizden siliyoruz. 3) MU

Neden hayatta olduğunuzu hiç düşündünüz mü? Hepimiz özel olduğumuzu düşünüyor, sıradanlığa katlanamıyoruz. Bunun için hayatımıza bize kendimizi iyi hissettirsin diye sıradan birini alıyoruz. Ve bunu karşılıklı yapmaya başlıyoruz. İki kişiden biri diğerine özel olduğunu hissettirmeyi unutunca ilişkimizi bitiriyoruz. Bir sıradan kişi daha bulup, birbirimizi özel hissetmek için hayatımıza tekrar alıyoruz.  Daha sonra bunu devam ettirmekten de sıkılıp evleniyor, sıradanlığımızı beraber yaşıyoruz. Artık başka birini özel hissetmek ve hissettirmemiz gerektiğini düşünüyoruz. Ve bir insan yaratıyoruz. Ondan istediğimiz şekilde davranmasını, bizim gibi düşünmesini ve bizim gelemediğimiz yerlere gelip bunun gururuyla başka insanların size özel hissettirmesini istiyoruz. Toplum bunun üzerine kurulmuş gibi geliyor bana hep. Başka birinin ideallerinin gerçekleşmesini istediği ve gurur duygusu yoluyla kendini özel hissetme arzusu nedeniyle buraya zorla itiliyoruz. Ve yaşamak n

11 Ocak 1999 tarihinde Çanakkale'de doğdum. Kitap okumayı, film izlemeyi, ve gezmeyi severim. Bu blogu 5 Ocak 2018 tarihinde yayın hayatına soktum. Burada ki amacım okuduklarımı ve fikirlerimi en basit şekilde başka insanlara da aktarmak. Ne demiş Einstein: Bir konuyu basit olarak anlatamıyorsanız, konuyu tam olarak anlamamışsınızdır. Amacım okuyup, gezip ve öğrendiğim şeyleri basit olarak anlatmaya çalışarak sizle beraber tekrar öğrenmek ve tartışmak.        İNSTAGRAMDAN TAKİP ET

Yaşamımızda günlerimiz ve saatlerimiz sayılı. Çoğu zaman bu gerçeği unutuyoruz. Aleyhimize işleyen saniyelerin sesine tıkıyoruz kulaklarımızı. Bundan dolayıdır ki mutsuz, hüzünlü ve daima bir çıkmazdayız. Kaybettiğimiz saatlerin kıymetini bilmediğimizden yaşamımızı bu kadar hoyratça kullanabiliyoruz. Unutuyoruz belki de, sonuçta bize verilen isim "unutan" demektir. ismimizin hakkını mı vermeye çalışıyoruz yaşamımızın geçip gittiğini unutarak. Öyle ya da böyle ister ismimizin hakkını vermek olsun bu unutkanlık, ister ahmaklık olsun zaman hâlâ aleyhimize işliyor. Ve biz kendimize büyük bir haksızlık yaparak saniyelerimizi üzüntüyle, nefretle veya öfkeyle hoyratça kullanıyoruz.  Önce sevgiyi unuttuk sonra da yaşamımızın kıymetini.  Şu dünyayı daima zindan ettik kendimize. Daima yapılan haksızlıklar için atıp tuttuk ama bir kedinin karnını doyurmayı bir köpeğin başını okşamayı basit işlerden bildik. Ölen bebekler için birilerini suçlarken o kıymetli y

Size bu gün anlatacağım konunun baş rolü bir ıstakoz aslında. İlaçlar, artık ruhumuzu iyileştirmeyi de vadediyor. Tanrı kutsallığı olan bir yere nasıl kimyasal müdahale edebilir? İşte buna antideprasan deniyor. Kullanan insanlar genellikle, çok büyük bir ruhsal boşluk yaşarken doktorlar ona umut olacakmış gibi eline ilaç tutuşturuyorlar. Ve kullandığınız ilaçlar, bilincinizi bulandırmaya başlıyor. Sorununuz aynı yerde duruyor fakat siz buzlu camlar arkasına itildiğiniz için aynı yerde aynı şekilde duran ve büyüyen sorunu net göremiyorsunuz, sorun kalmadı sanıyorsunuz. Artık ıstakozumuza gelelim... Istakozların kabukları çok serttir. Ve ıstakozun kabuğu oluştuktan sonra da kendisi büyümeye devam ediyor. Fakat salyangoz bundan dolayı sorun yaşıyor, canı yanıyor, strese giriyor.  Peki bu sorunu nasıl çözmeli? Eğer böyle devam ederse ıstakoz ölecektir. Okyanusta psikiyatri kliğine gitmeli mi sizce? Tabiki tahmin edebileceğiniz üzere gidemiyor. Ne yapıyor biliyor musunuz?

Kendinizde bir takım kusurları fark ediyor veya kendinizi bazı konularda yetersiz görüyorsanız olabileceğiniz en doğru yoldasınız. Ama bu değişim için elbetteki yeterli değil.  İnsanın kendini kabullenmesi yeri geldiğinde hatalarını görmesi ve bunları kişiliğine itiraf etmesi gerekir. Bu değişmek için yapılacak ilk adımdır. İkinci adımsa ataletten kurtulmak ve değişim için harekete geçmektir. Kendinizi hangi durumlarda hangi davranışlarla beğenmediğinizin farkına varın ve tüm cesaretinizi toplayıp tabularınızı yıkın. Değişmek daha doğrusu yanlışları görerek değişmek sancılı bir süreçtir. Sizi destekleyen insanları kendinize daha yakın tutun. Bunun yanı sıra siz de kendinizi destekleyin.  Değiştirilmesi istenilen huylar" göreceli bir kavramdır. Toplumdan topluma değişmesini bırakın insandan insana bile değişebilir. Bu yüzden kendi doğru ve yanlışlarımızı belirlemek bunların farkına varmak yeri geldiğinde etraftaki tabu yüklü insanları görmezden gelmek sür