Ana içeriğe atla

Kitap Mı? O da Ne?



Neden Kitap okuyorduk? Neden Kitap Okuyacağız? 

     Başlıktan da anlaşıldığı üzere bu yazı iki soruya cevap olacak. Sizinle beraber ben de düşüncelerimi ve fikirlerimi öğreneceğim. İnsan yazmadan hiçbir şey  öğrenemiyor doğrusu; özellikle de düşüncelerini. 
     “Bundan yıllar yıllar önce” demek isterdim fakat taş çatlasın otuz sene öncesine kadar -yazar burada bilgisayarın ve internetin ne kadar süredir toplumun hizmetçisi olduğunu tahmin etmeye çalışmıştır-insanlar her şeyi kitaplardan öğreniyordu. Kitaplar bilgi aktarımının değişmez aracıydı. Yani bu yoğun internet çağından önce bilgi öğrenmek istiyorsanız kitaplara başvurmak zorundaydınız. O yüzdendir ki kitap okumak bir bilgelik göstergesiydi. Öğrenmek isteyen insanlar buna mecburdu. Bunun yanı sıra edebiyat bir sanat olarak tarihte yerini aldı. Hatta bir dönem edebiyat eserlerinden çok edebiyat dergileri sattı. Bu tam olarak şunun göstergesiydi insanlar öğrenmek için okumaya devam diyordu.  
       Bugünden bahsedecek olursak eğer, öncelikle “bugün” kavramının tanımıyla başlamak gerekir diye düşünüyorum. Bence bugün tam manasıyla bir araf. İhtiyaçlarımız konusunda kesin bir unsura bağlı değiliz. Anlatmak istediğim aslında tam olarak şu; istesek orak ve sabanla da tarım yapabiliriz ama biz teknolojinin bahşettiği araçları kullanıyoruz. Anlayacağınız ilkel araçlarımızı unutmadığımız ama unutmaya başladığımız bir dönemdeyiz. İşte bu yüzden kitapları kimi zaman öğrenme aracı olarak kullanmaya devam ediyoruz.  
       “Gelecek çok yakın” sözünü şimdi daha iyi anlıyorum. Her şey o kadar hızlı gelişiyor ki bu hız tüm o distopik romanları bize yakın hale getiriyor. Gelecekte araçların veya teknolojinin bürüneceği halden çok beni insan yapan şeyin ne halde olacağını düşünüyorum. Okumak eylemi...  
        Bilgi artık burnumuzun ucundan daha yakın hale geldiğinde neden okumaya devam edeceğiz? Şöyle düşünüyorum; sanırım insan olduğumuzu hatırlamak için vazgeçilmez bir ihtiyaç haline gelecek. Yani insanların ihtiyaç listesinden asla eksilmeyecek.  
        Otomatik pilotta yaşamımızı sürdürdüğümüzü, ezberlenmiş tepkiler verdiğimizi, bu tepkileri sonra dönüp hiç düşünmediğimizi farkeden tek ben olamam değil mi? Eğer öyleyse beni anlıyorsunuzdur; insan olduğumuzu unuturken ve insancıl tepkileri insancıl duyguları kısacası insana ait değerleri hatırlamak için okuyacağız. Kısa bir süreliğine otomatik pilottan çıkıp belki de hiç hissetmediğimiz sevgi veya merhamet duygusunu zihnimizde tasvir etmek için okuyacağız.  
        Şöyle bir baktım da bu varsaydığımız geleceğin yakın olmamasını tüm kalbimle diliyorum. 
       Okuyalım ve okutalım her şeyi hatırlamak için... 

Yorumlar